Geziler, konserler, etkinlikler, kitaplar, yemekler. Bir çeşit günlük.
Doğum günlerimi kutlamayı çocukluktan beri hep sevmişimdir. Hala doğum günü kavramını çok seviyorum, hala büyük bir heyecanla neredeyse tüm haftayı kutluyorum. Hediyelere bayılıyorum. Bu heyecanlara ek olarak son iki yılda hayatıma yeni bir şey ekledim: yeni yaşımı karşılarken hayat hakkında bazı değerlendirmeler yapıyorum. Bunu yazılı olarak ilk kez geçen sene yaptım, doğum günümden birkaç gün
2020 hızlı başladı. Yangınlar, ölümler, felaketler derken birden bire bir virüs meselesi geldi gündeme, önce sadece Çin’de var dendi, fazla önemsenmedi. Kısa bir süre içinde bir de baktık ki virüs beklenmedik bir hızla dünyaya yayılıyor. Durumun ciddi olduğu fark edildi, hastalık pandemi ilan edildi. Türkiye’de yok denildi, sonra vaka sayısı günler içinde binlere, on binlere
Son zamanlarda gündem yüzünden evde bol bol vakit geçirir olduk. Aslında evde vakit geçirmek hepimizin özlediği ve daha sık yapması gereken bir şey olsa da yoğun tempoda yaşadığımız hayatlarımız yüzünden bunu gerçekleştirebilmek mümkün olmayabiliyor, hayatın hızına kapılıp gidiyoruz çoğu zaman. Sakinleşecek, dinlenecek vakti bulamıyoruz ve bu düzene bir şekilde alıştığımızı sanıyoruz, bence gerçek anlamda hiç
2020 sadece yeni bir yıl değil, yeni bir on yılın da başlangıcı aynı zamanda. Ben yenilikleri, yeni başlangıçları hep sevmişimdir, yenilik genelde bilmediğiniz bir şeye attığınız bir adımdır ve heyecan doludur. Aralık ayını, yeni yıla yaklaştığımız için büyük bir hevesle beklerdim aslında, ama bu sene o moda giremedim, bir türlü yeni yıla giriyor olduğumuzu algılayabilmiş
Yıl sonunda yapmayı en sevdiğim şeylerden biri: happy list (diğeri yıl sonu değerlendirmesi). Bu ‘happy list’ konsepti aklımda geldiğinde üniversitedeydim, sanırım yıl 2012 falandı. Bir gün oturmuş düşünüyordum ben ne kadar çok şeyi seviyorum, ne kadar çok şeyden keyif alıyorum diye. Sonra dedim ki ‘e öyleyse ben bunları bir listeleyeyim’. Listeye şöyle bir baktım ve
Yıl sonu değerlendirmesi epey hevesle ve keyifle yaptığım bir şey. Genel olarak eğer bir yerde kayıtlı değilse yaşadıklarımızı, anılarımızı unutmaya yatkınız, benim aklımdan silinip gider çoğu şey (instagram arşivlerimiz sağ olsun artık daha fazla anımızı görebiliyoruz tabii). Anılar bir yana, benim özellikle unutmak istemediklerim yıl içinde yaşadığım şeylerden öğrendiklerim, aldığım dersler oluyor. Eğer not almazsam
Yaz aylarında okumaya normalde olduğundan daha fazla vakit ayırabiliyorum, bu yüzden gerçekten çok mutluyum. Bu ara en sevdiğim türdeki kitaplara, psikoloji, sosyoloji ve popüler bilim kitaplarına odaklandım. Hem bu tarzı çok sevdiğim için hızlı okunuyor, hem de insanın kendisini geliştirmesine epey olanak sağlıyor, hele ki bazılarını bitirdikten sonra size farklı bir vizyon kattığını hissediyorsunuz. Kitap
2018 yılının ilk dört ayı benim için epey zor olmuştu. Dört aylık heyet raporu alacak kadar büyük ve ciddi, sol dizimden ayağıma kadar, neredeyse üçüncü derece bir yanık vakasıyla geçti bu dört ay. İki ay yerimden bile kalkamadım diyebiliriz. Diğer iki ay da topallayarak geçti. Pansumanlar, kremler, kontroller derken dört ayın sonunda tam olarak olmasa
