Geziler, konserler, etkinlikler, kitaplar, yemekler. Bir çeşit günlük.
2019 yılında bir yıllık Schengen vizesi aldığım için 2020 yılını da gezerek geçirmek önceliklerim arasındaydı. Biletler, rezervasyonlar, her şey hazırdı yılın ilk yarısı için. Tabii her zaman her şey bizim istediğimiz gibi olmayabiliyor; değil yurt dışı, yurt içi seyahatin bile kısıtlanabileceğini kim tahmin edebilirdi? Neyse ki olaylar çok karışmadan 2020 yılında İtalya’ya gidip dört şehir
Karantina döneminde sushi restoranlarının kapalı olması, ben ve benim gibi sushi severleri epey üzen bir durumdu. Bu sushi severlerin bir kısmı sabırla bekledi, bir kısmı da evde sushi yapmayı denedi diye tahmin ediyorum. Ben ikinci ekiptenim, evde bol bol sushi yaptım. Bundan iki sene önce de bir- iki kere denemiştim ama tam istediğim gibi olmamıştı,
Şubat ayında yaptığım İtalya seyahatinin üçüncü şehri Floransa’ydı. Floransa, Toskana bölgesinin başkenti ve bildiğiniz üzere İtalyan Rönesansı’nın doğduğu şehir. Rönesans, on beş ve on altıncı yüzyıllarda sürmüş bir dönem ve Fransızca olan bu kelimenin anlamı ‘yeniden doğuş’. Bu dönemde üretilen eserlerin en önemlilerinden bazılarını Floransa’da görmek mümkün. Floransa zaten öyle bir şehir ki, her yeri
Doğum günlerimi kutlamayı çocukluktan beri hep sevmişimdir. Hala doğum günü kavramını çok seviyorum, hala büyük bir heyecanla neredeyse tüm haftayı kutluyorum. Hediyelere bayılıyorum. Bu heyecanlara ek olarak son iki yılda hayatıma yeni bir şey ekledim: yeni yaşımı karşılarken hayat hakkında bazı değerlendirmeler yapıyorum. Bunu yazılı olarak ilk kez geçen sene yaptım, doğum günümden birkaç gün
2020 hızlı başladı. Yangınlar, ölümler, felaketler derken birden bire bir virüs meselesi geldi gündeme, önce sadece Çin’de var dendi, fazla önemsenmedi. Kısa bir süre içinde bir de baktık ki virüs beklenmedik bir hızla dünyaya yayılıyor. Durumun ciddi olduğu fark edildi, hastalık pandemi ilan edildi. Türkiye’de yok denildi, sonra vaka sayısı günler içinde binlere, on binlere
Son zamanlarda gündem yüzünden evde bol bol vakit geçirir olduk. Aslında evde vakit geçirmek hepimizin özlediği ve daha sık yapması gereken bir şey olsa da yoğun tempoda yaşadığımız hayatlarımız yüzünden bunu gerçekleştirebilmek mümkün olmayabiliyor, hayatın hızına kapılıp gidiyoruz çoğu zaman. Sakinleşecek, dinlenecek vakti bulamıyoruz ve bu düzene bir şekilde alıştığımızı sanıyoruz, bence gerçek anlamda hiç
Dünya olarak enteresan günler geçiriyoruz. Alıştığımız, bize öğretilen ve bir parçası haline geldiğimiz sistemin tam karşıtı bir hayat tarzı sürdürmemiz gereken günlerdeyiz. ‘’Bunda da görmemiz gereken bir şey vardır’’ yorumlarını duyuyorsunuzdur, ben de buna katılanlardan biri olsam da klişe ifadelerden uzak durmaya çalışacağım. Fakat şu da bir gerçek: oturmuş düzenlerin; yenilerine yer açabilmek adına, bazı
Venedik, İtalya’nın Veneto bölgesinin başkenti ve bildiğiniz gibi İtalya’nın en turistik şehirlerinden biri. Kanallarla ayrılan ve dört yüzden fazla köprü ile birleşen yüz on sekiz minik adanın bir araya gelmesi ile oluşmuş. Venedik ile ilgili ne kadar fotoğraf görseniz de, filmlerde, belgesellerde izleseniz de, gittiğinizde sizde yaratacağı etki bambaşka oluyor. Sizi Orta Çağ’a ışınlanmış hissettiriyor,
İtalya’da on gün boyunca her türlü İtalyan yemeğini yedikten sonra (yanlış anlaşılmasın hepsi çok lezzetliydi ve ben de İtalyan mutfağının çok büyük bir hayranıyım) yemek yapmayı özlemiş olarak Türkiye’ye döndüm. Fakat her ne kadar İtalyan mutfağı hayranı olsam da bir süre orada yemeye pek fırsatım olmayan şeyleri yemeyi ve pişirmeyi tercih ettim, bunlardan biri de
Bolonya, İtalya’nın yirmi bölgesinden biri olan ve kuzey doğusunda yer alan Emilia-Romagna bölgesinin başkenti olarak kabul ediliyor. Bu bölge hakkında size birtakım Wikipedia bilgileri vermek gerekirse; burası İtalya’nın en varlıklı bölgelerinden biri. Otomobil ve yemek konusunda da ülkenin önde gelen bölgelerinden, Ferrari, Lamborghini, Maserati gibi markaların çıkış bölgesi. Giuseppe Verdi ve Luciano Pavarotti gibi müziğin
