Geziler, konserler, etkinlikler, kitaplar, yemekler. Bir çeşit günlük.
Moda aşığı biri olarak fırsat buldukça Kadıköy- Moda taraflarında gezmeyi alışkanlık haline getirdiğim için Kadıköy- Moda favori mekanları yazısını yazmak için geç bile kaldım aslında. Avrupa yakasında yaşıyorsanız Anadolu tarafına geçtiğiniz zaman bir- iki saat kalmak yerine tüm günü geçirmeyi tercih etmek çok daha anlamlı oluyor ve bu sayede hem Kadıköy- Moda sokaklarında dolanma hem
İstanbul’da en sevdiğin yer neresi diye sorulduğunda cevabımı beni tanıyan çoğu kişi bilir: Galata ve civarı. Buna ek olarak birçok yer sayabilirim, ama Galata’ya olan aşkım bitmek bilmiyor. Tarih mi arıyorsunuz, her çeşit güzel mekan mı arıyorsunuz, sizi Galata’ya alalım. Tabii ara sokaklara girip asla beklemediğiniz garipliklerle karşılaşmanız da olası, ama bu İstanbul’un neredeyse her
Amsterdam benim daha önce bir türlü planlarıma dahil edemediğim bir şehirdi. Brüksel’e çok yakın olmasına rağmen geçen sefer ziyaret etmemiş, sonra da pişman olmuştum. Bu sefer Brüksel’e kadar gelmişken Amsterdam’a gitmemek olmaz diyerek Eylül planlarına burayı da ekledim. Aslında yine istediğim gibi olmadı çünkü konaklama işini son ana (son an dediğime de bakmayın, bir ay
Brüksel (veya Belçika) dendiğinde sizin de aklınıza muhtemelen benimle aynı şeyler geliyordur: bira ve çikolata. Devamında da patates ve waffle. Genel olarak yeme içme meselesi bunlar etrafında dönüyor zaten, ama en az bunlar kadar güzel bir şeyi de es geçemeyiz: midye. Bunların hepsine tek tek değineceğiz. Brüksel’in ‘bürokrasi şehri’ imajına rağmen gayet canlı bir gece
Bu sene benim için gezdiğim ülkeleri ve şehirleri tekrar tekrar gezme yılı gibi oldu, Brüksel de bunlardan biriydi. Brüksel planı kıştan beri aklımdaydı, sonra plan büyüdü, şekil değiştirdi, önce Paris’e gittim, oradan Brüksel’e geçtim. Aslında bu şehrin en güzel yanı bu, o kadar güzel bir yerde ki, sadece burayla sınırlı kalmayıp iki-üç saat içinde trenle
Fransa veya Paris deyince yemekle ilgili aklıma gelen ilk üç şey: şarap, peynir, makaron. Sonra da croissant, tereyağı, tartölet, istiridye. Fransız mutfağı tabii bunların çok daha fazlası, ama şimdi yalan söyleyemeyeceğim saydığım bu şeylerin büyük hayranı olsam da genel olarak Fransız mutfağının büyük bir hayranı sayılmam, beni tanıyan herkesin bildiği üzere denemeyeceğim yemek/yiyecek yoktur ama
Paris, benim gözümde hiçbir zaman çekiciliğini kaybetmeyecek bir şehir. Bu benim Paris’e ilk gidişim değildi, ama yine aynı heyecanla gittim, biraz daha büyümüş olmanın etkisiyle daha bilinçli ve keyifli gezdim. Geçen sefer tam olarak fark etmemişim sanırım çünkü çok fazla fotoğraf çekmemişim, Paris gördüğüm en estetik şehirlerden biri olduğu için bu sefer bol bol fotoğraf
Daha önceki yazılarımdan birinde (bkz. Almanya Schengen Vizesi) Schengen vizesi dertlerimden bol bol bahsetmiştim, bu yüzden bu sefer girişi (fazla) uzatmayacağım, direkt Fransa’dan aldığım vizeden ve süreçten bahsedeceğim. Eğer Avrupa’yı gezmeyi seviyorsanız siz de Schengen vizesi sendromunu (kendi dilimde böyle bir adı var) bir veya birkaç kez yaşamışsınızdır. Bu süreç beni gereksiz yere her seferinde
Beşiktaş benim İstanbul’da ilk yaşadığım ve keşfettiğim bölge olduğu için bende her zaman yeri ayrıdır. Burada yaşamanın en güzel yanı her şeyin hemen elimin altında olmasıydı, aradığım şey mutlaka en fazla on dakika yürüme mesafesinde oluyordu, özellikle işten eve gelirken evi balık, hurma, sebze, turşu, çizim kalemi, havlu, kabak doğrayıcı, kahve çekirdeği gibi birbirinden alakasız
Prag o kadar dolu dolu bir şehir ki, hem turistik anlamda hem de yeme içme konusunda çok şey sunuyor. Einstein, Kafka gibi önemli isimlerin gittikleri kafelerden sokak lezzetlerine, lüks restoranlara kadar her türlü seçenek bulmak mümkün. Prag mutfağı ise çoğu Avrupa ülkesinde olduğu gibi komşu ülkelerinden epey etkilenmiş. Örneğin tüm Orta Avrupa’da olduğu gibi, gulaş
