Geziler, konserler, etkinlikler, kitaplar, yemekler. Bir çeşit günlük.
Sofi Tukker biraz geç keşfettiğim, keşfettikten sonra da her gün bir doz dinlediğim, müzikleri bolca enerji veren bir ikili. Tucker basketbol kariyerini bıraktıktan sonra tesadüfen Sophie ile tanışmış, böylece birlikte müzik yapmaya başlamışlar. Müzikleri hem orijinal, hem enerji dolu. Kendileri de öyle. Zorlu PSM iyi bir seçim olmuş, orada konsere gitmeyi çok seviyorum çünkü hem
Kahvaltıyı o kadar çok seviyorum ki çocukluktan beri, ne kadar yoğun olursam olayım kahvaltı yapmadığım, direkt öğlen yemeğine geçtiğim bir gün hiç hatırlamıyorum bile (genel olarak öğün atlamak alışkanlığım değil zaten). Kahvaltı zevkim biraz farklı olduğu için zaman içinde en sevdiğim kahvaltıları kendime göre geliştirerek hazırladığım bu liste, eğer standart kahvaltı dışında bir şeyler yiyeyim
Taksim pek çok iyi ve kötü şeyin bir araya geldiği yer benim için. İyi şeyler: çeşitlilik, lezzet, barlar, güzel binalar, tarih, bir sokağa saptığınızda kendinizi aşırı güzel bir yerde bulma ihtimali. Kötü şeyler: kalabalık, bir sokağa saptığınızda kendini acayip tuhaf bir yerde bulma riski, kalabalık, aşırı fazla turist, kalabalık. Yine de Taksim’de o kadar çok
Hem Taksim, hem sokak lezzeti ayrı ayrı çok sevdiğim iki şey. Her ne kadar ‘Taksim eski Taksim değil’ veya ‘artık aşırı kalabalıktan gidilmiyor, her yer turist’ gibi şeyler söyleyerek Taksim’i yermek son derece moda olsa da (ki denilen iki şey de doğru) Taksim benim için büyüsünü bir türlü kaybedemiyor, her boş zamanımda bir Taksim’e mi
2019 yılında bol bol müzik dinleyip dans edeceğiz gibi duruyor, en azından benim için öyle. Bu senenin ilk yarısında her ay sevdiğim bir grubun konseri var, özellikle de Infected Mushroom’u sabırsızlıkla bekliyorum (kendilerini zaten aşağıda aşırı övdüm biraz da burada öveyim, en sevdiğim grup sonuçta). Bir de İKSV’nin düzenlediği İstanbul Müzik Festivali var, o da heyecanla
Viyana’daki müzeleri sarayları gezdik, şimdi de gezinin en önemli kısımlarından birindeyiz: yeme içme tabii ki! Bana göre bir ülkenin/şehrin mutfağını denemenin birkaç yolu var: turistik restoranlara gitmek, yerel restoranlara gitmek, barlara gitmek, sokak lezzetlerini tatmak ve evde tarif denemek. Biz bunların hepsini yaptık. Turistik yerlerle başlayalım o zaman. Figlmüller Viyana şinitzelini duymayan yoktur. Figlmüller, bu
Alice in Wonderland hepimizin hikayesini bildiği ve defalarca sinemaya uyarlanan bir eser. Bu kez Zorlu PSM, BKM ve ID ortak yapımcılığında uyarlanarak sahnede. Güzel isimleri bir araya getirmiş, benim Türk dizisi izleme alışkanlığım hiç olmadı ama başroller bir şekilde duyduğumuz, bildiğimiz isimler. Gösteri arasız yaklaşık bir buçuk saat sürüyor, salon aşırı kalabalıktı ki zaten diğer
2018 yılının ilk dört ayı benim için epey zor olmuştu. Dört aylık heyet raporu alacak kadar büyük ve ciddi, sol dizimden ayağıma kadar, neredeyse üçüncü derece bir yanık vakasıyla geçti bu dört ay. İki ay yerimden bile kalkamadım diyebiliriz. Diğer iki ay da topallayarak geçti. Pansumanlar, kremler, kontroller derken dört ayın sonunda tam olarak olmasa
Yeni bir yıl, yeni bir ayın ilk günü ve ilk post. Bu blog fikri nereden çıktı? Hep severdim neler yaptığımı kaydetmeyi, notlar almayı, fotoğraf çekmeyi ve yaptığım şeyler, gittiğim ve gördüğüm yerler hakkında not tutmayı. Evin birçok yerine dağılmış defterler, fotoğraflar olur hep. Bir kısmı bir yerde diğerleri başka yerde. Toparlanmamış, düzenlenmemiş bir dolu fikir,
