Geziler, konserler, etkinlikler, kitaplar, yemekler. Bir çeşit günlük.
Seyahat ve şehirler üzerine konuşulduğunda konu mutlaka bir şekilde İstanbul’a gelir, ben de sohbetin bir yerinde mutlaka İstanbul’u ne kadar sevdiğimi anlatırım. Benimle sohbet etmiş herkes benden İstanbul için övgü dolu sözler duyar. Yaşamasını da gezmesini de çok sevdiğim bir şehir İstanbul. Yine de bir şehri ne kadar severseniz sevin; şehrin geri kalanından ayrı gördüğünüz,
Galata ve çevresinin müdavimi olduğumdan hep bahsederim. Cihangir de buralara yakın olduğu için epey vakit geçirdiğim yerlerden biri. Bu civarların yıllardır ne kadar popüler olduğunu konusunda hemfikiriz zaten. Her ne kadar ufak tefek ‘orası da bozdu artık’ gibi ifadelere maruz kalsa da (İstanbul’da bu cümleye maruz kalmayan tek bir yer var mı?) Cihangir hala güzel,
Moda aşığı biri olarak fırsat buldukça Kadıköy- Moda taraflarında gezmeyi alışkanlık haline getirdiğim için Kadıköy- Moda favori mekanları yazısını yazmak için geç bile kaldım aslında. Avrupa yakasında yaşıyorsanız Anadolu tarafına geçtiğiniz zaman bir- iki saat kalmak yerine tüm günü geçirmeyi tercih etmek çok daha anlamlı oluyor ve bu sayede hem Kadıköy- Moda sokaklarında dolanma hem
İstanbul’da en sevdiğin yer neresi diye sorulduğunda cevabımı beni tanıyan çoğu kişi bilir: Galata ve civarı. Buna ek olarak birçok yer sayabilirim, ama Galata’ya olan aşkım bitmek bilmiyor. Tarih mi arıyorsunuz, her çeşit güzel mekan mı arıyorsunuz, sizi Galata’ya alalım. Tabii ara sokaklara girip asla beklemediğiniz garipliklerle karşılaşmanız da olası, ama bu İstanbul’un neredeyse her
Bulunduğum noktadan geçmişe bir göz atarak hayatımı, yaşadıklarımı değerlendirmeyi hep sevmişimdir. Nereden nereye geldim, neler yaşadım, neler öğrendim, böyle ara ara bakınca daha net görüyorum, daha iyi değerlendirebiliyorum. Bu yüzden İstanbul’da yaşadığım üç seneyi de yirmi sekiz yaşındaki Elvan’ın gözünden değerlendirmek, öğrendiğim şeylere şöyle bir göz atmak istedim ki kalıcı olsun, unutulmasın, ara ara dönüp
Beşiktaş benim İstanbul’da ilk yaşadığım ve keşfettiğim bölge olduğu için bende her zaman yeri ayrıdır. Burada yaşamanın en güzel yanı her şeyin hemen elimin altında olmasıydı, aradığım şey mutlaka en fazla on dakika yürüme mesafesinde oluyordu, özellikle işten eve gelirken evi balık, hurma, sebze, turşu, çizim kalemi, havlu, kabak doğrayıcı, kahve çekirdeği gibi birbirinden alakasız
Turist olmayı, değişik ülkeleri ve şehirleri gezmeyi neredeyse herkes sever ama çoğumuz konu yaşadığı şehir veya ülke olunca bu konuda çok yetersiz kalıyor. Belki de nasıl olsa oraları bir gün gezerim diye düşünüyoruz ama o bir gün hiç gelmiyor, erteleyip duruyoruz. Biz uzun zaman önce buna bir son vermemiz gerektiğini düşünerek ne zaman fırsat bulsak
Taksim pek çok iyi ve kötü şeyin bir araya geldiği yer benim için. İyi şeyler: çeşitlilik, lezzet, barlar, güzel binalar, tarih, bir sokağa saptığınızda kendinizi aşırı güzel bir yerde bulma ihtimali. Kötü şeyler: kalabalık, bir sokağa saptığınızda kendini acayip tuhaf bir yerde bulma riski, kalabalık, aşırı fazla turist, kalabalık. Yine de Taksim’de o kadar çok
Hem Taksim, hem sokak lezzeti ayrı ayrı çok sevdiğim iki şey. Her ne kadar ‘Taksim eski Taksim değil’ veya ‘artık aşırı kalabalıktan gidilmiyor, her yer turist’ gibi şeyler söyleyerek Taksim’i yermek son derece moda olsa da (ki denilen iki şey de doğru) Taksim benim için büyüsünü bir türlü kaybedemiyor, her boş zamanımda bir Taksim’e mi
