Geziler, konserler, etkinlikler, kitaplar, yemekler. Bir çeşit günlük.
Bir Ekim akşamı evde otururken, bu sene çok güzel konserlere gittiğimi, sevdiğim birçok sanatçıyı dinlediğimi düşünüyordum, sene bitmeden bir-iki kişiyi daha dinlesem ne güzel olur diye geçirdim aklımdan. Birkaç gün sonra yine bir akşam sakin sakin çalışırken Flexanima’nın sayfasında Vini Vici İstanbul konseri haberini gördüm, ne kadar sevindiğimi tahmin edersiniz. Gördüğüm an sahne önü biletimi
Eylül ayı benim için son derece hareketli ve yoğundu. Ayın ilk iki haftasını Ankara’da geçirdim, 19 Eylül’de Paris’e uçağım vardı. Bir yandan taşınma durumları, bir yandan seyahat planları derken araya böyle çılgın bir konseri katsam mı katmasam mı, gidersem çok yorulur muyum sonrasında ev taşıyacağım, sonra on beş gün gezeceğim bir tatile gideceğim gibi düşüncelerle
Infected Mushroom, en sevdiğim gruplar/müzisyenler arasında on yıldır yerini koruyan bir ikili. Kendilerine özgü tarzları, dinleyince bambaşka yerlere götüren upuzun parçaları, müziklerinin kalitesi ile dinledikçe dinliyor insan. Herkese hitap eden bir tarz değil evet, fakat seveni de benim gibi seviyor işte. Bu tarz benim için öyle bir müzik ki, spor mu yapıyorsun, dinle, yemek mi
Sofi Tukker biraz geç keşfettiğim, keşfettikten sonra da her gün bir doz dinlediğim, müzikleri bolca enerji veren bir ikili. Tucker basketbol kariyerini bıraktıktan sonra tesadüfen Sophie ile tanışmış, böylece birlikte müzik yapmaya başlamışlar. Müzikleri hem orijinal, hem enerji dolu. Kendileri de öyle. Zorlu PSM iyi bir seçim olmuş, orada konsere gitmeyi çok seviyorum çünkü hem
2019 yılında bol bol müzik dinleyip dans edeceğiz gibi duruyor, en azından benim için öyle. Bu senenin ilk yarısında her ay sevdiğim bir grubun konseri var, özellikle de Infected Mushroom’u sabırsızlıkla bekliyorum (kendilerini zaten aşağıda aşırı övdüm biraz da burada öveyim, en sevdiğim grup sonuçta). Bir de İKSV’nin düzenlediği İstanbul Müzik Festivali var, o da heyecanla
